പുറം ലോകത്ത് അധികം ആരാലും അറിയപ്പെടാതെ, അല്ലെങ്കില്‍ അറിഞ്ഞിട്ടും അറിഞ്ഞില്ല എന്നമട്ടില്‍ ആരും തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ കിടക്കുന്ന സ്വര്‍ഗ്ഗ സുന്ദരമായ ഒരു പാട് സ്ഥലങ്ങള്‍ കേരളത്തിലുണ്ട്. അത് പോലെ ഒരു സ്ഥലമാണ് തൃശ്ശൂര്‍ ജില്ലയിലെ മരോട്ടിച്ചാല്‍ ഗ്രാമവും അതിനടുത്തുള്ള കാട്ടിലെ ചെറുതും വലുതും ആയ വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങളും. നമ്മുടെ സര്‍ക്കാര്‍ ഈ സ്ഥലത്തെ അല്പമെങ്കിലും പരിഗണിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ അതിരപ്പിള്ളി വെള്ളച്ചാട്ടം പോലെ കേരളീയര്‍ക്ക് അഭിമാനത്തോടെ പറയാന്‍ , അനുഭവിക്കാന്‍ ഒരു സുന്ദരസ്ഥലം കൂടി നമുക്ക് കിട്ടുമായിരുന്നു. ഈ മരോട്ടിച്ചാല്‍ ഇപ്പോള്‍ വെള്ളമാടിക്കാരുടെ വിഹാര കേന്ദ്രമാനെന്നുള്ളത് ഒരു സത്യം.
തൃപ്രയാര്‍ നിന്നാണ് ഞങള്‍ യാത്ര തുടങ്ങിയത്. ഞങ്ങള്‍ മൂന്നു ബൈക്കുകളിലായാണ് പോയത്, തൃപ്രയാര്‍ - ചേര്‍പ്പ്‌ -ഒല്ലൂര്‍ എന്നീ സ്ഥലങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ വരുന്ന ഒരു സ്ഥലമായ കുട്ടനെല്ലൂരില്‍ നിന്നും മാന്ദമംഗലം - മരോട്ടിച്ചാല്‍ റോഡിലൂടെ ഏകദേശം 12 KM സഞ്ചരിച്ചാല്‍ മരോട്ടിച്ചാലില്‍ എത്തിച്ചേരാം. പാലക്കാടു നിന്നും വരുന്നവര്‍ക്ക് മണ്ണുത്തി - നടത്തറ- കുട്ടനെല്ലൂര്‍ വഴിയും, തൃശ്ശൂരില്‍ നിന്നും വരുന്നവര്‍ക്ക് മിഷന്‍ ഹോസ്പിടല്‍ - അഞ്ചേരി - കുട്ടനെല്ലൂര്‍ വഴിയും മരോട്ടിച്ചാലില്‍എത്താം. തൃശ്ശൂരില്‍ നിന്നും മരോട്ടിച്ചാലിലേക്ക് പ്രൈവറ്റ് ബസ്‌ സര്‍വീസ് നടത്തുന്നുണ്ട്.
മരോട്ടിച്ചാലില്‍ ഒന്നോ രണ്ടോ നാടന്‍ ചായക്കടകള്‍ മാത്രമേ ഉള്ളൂ. അതിലാണെങ്കില്‍ ചായ മാത്രം പ്രതീക്ഷിച്ചാല്‍ മതി, ഞായറാഴ്ചയാണ് എങ്കില്‍ അതുപോലും കിട്ടിയില്ല എന്നും വരും. അത് മുന്‍കൂട്ടി അറിയാമെങ്കിലും ഞങ്ങള്‍ ലാലേട്ടനെ വിശ്വസിച്ചു " വിശ്വാസം അതല്ലേ എല്ലാം " എന്നാല്‍ അതിനെ എല്ലാം കാറ്റില്‍ പറത്തികൊണ്ട് ഒരു ചായക്കട പോലും തുറന്നില്ല, അങ്ങനെ പാക്കറ്റ് ചിപ്സും വാങ്ങി കുപ്പി വെള്ളവും വാങ്ങി . അതും കൈയിലെടുത്തു ബൈക്കുകള്‍ പാര്‍ക്ക് ചെയ്തു ഞങള്‍ യാത്ര തുടങ്ങി.
വേറെയും കുറച്ചു ആളുകള്‍ ഞങളുടെ മുന്‍പേ നടക്കുന്നുത് കണ്ടപ്പോള്‍ മനസ്സിന് അല്പം ആശ്വാസം തോന്നി. ആ സമയം അവിടെ നിന്ന നാട്ടുകാരോട് ഞങ്ങള്‍ വഴി ചോദിച്ചു, എന്നാല്‍ അവര്‍ വഴിക്ക് പകരം തന്നത് ഉപദേശമായിരുന്നു. ഞങ്ങള്‍ ചെല്ലുന്നതിനു 2 ദിവസം മുമ്പ് അവിടെ എത്തിയ ഒരു കൂട്ടത്തെ ആനകളില്‍ നിന്നും രക്ഷിക്കാന്‍ അവര്‍ വളരെ പണി പെട്ടതാണ് എന്നെല്ലാം പറഞ്ഞു. വെള്ളച്ചാട്ടം ഇവിടത്തെ നാട്ടുകാരുടെ ഇടയില്‍ "കുത്ത് " എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത് , അവര്‍ ഞങ്ങളോട് അവസാനമായി പറഞ്ഞത് ആദ്യത്തെ കുത്തില്‍ കുളിച്ചു പോന്നോളൂ എന്നാണ് ..................
പോകുന്ന വഴിക്ക് ചില ചെറിയ ചെറിയ വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങള്‍ കുറെ എണ്ണം ഉണ്ട്. കുടുംബമായി വരുന്നവര്‍ ആദ്യത്തെ വെള്ളച്ചാട്ടത്തില്‍ കുളിച്ചു മടങ്ങുകയാണ് സാധാരണ ചെയ്യാറുള്ളത്. ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട വെള്ളച്ചാട്ടമായ "ഇലഞ്ഞിപ്പാറയിലേക്ക് " കാട്ടിലൂടെ നാല് കിലോമീറ്റര്‍ നടക്കണം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ചെറിയ സ്ടലങ്ങളില്‍ നിന്ന് സമയം കളയാതെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനം നോക്കി ഞങ്ങള്‍ നടന്നു.
ഒരാള്‍ക്ക്‌ മാത്രം നടക്കാന്‍ വീതിയുള്ള കാടുവഴികളില്ലൂടെ കുറെ നടന്നു, കാട് ശരിക്കും ഭീകരമായിരുന്നു. കെട്ടുപിടച്ചു കിടക്കുന്ന വള്ളികളും ചെറുതും വലുതുമായ പാറകളും ഉണങ്ങി വീണ മരങ്ങളും ചിലയിടങ്ങളില്‍ തടസ്സം സൃഷ്ടിച്ചു. അതെല്ലാം ചാടിക്കടന്നു, പാറകളില്‍ തെന്നി വീഴാതെ നടന്നു. അല്പം തുറസ്സായ ഒരിടത്ത് എത്തി അല്പം വിശ്രമിക്കാന്‍ ഇരുന്നു.
റോഡരുകില്‍ നിന്നും ഏകദേശം രണ്ടുമണിക്കൂറോളം കാട്ടിലൂടെ നടന്നു. വഴിയില്‍ സുന്ദരമായ ചില ചെറിയ വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങള്‍ കണ്ടു. എവിടെ വെച്ച് യാത്ര അവസാനിപ്പിച്ചാലും ആരും ആ യാത്ര നഷ്ടമായി എന്ന് പറയാത്ത ഒരിടമാണ് ഈ മരോട്ടിച്ചാല്‍ വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങള്‍. ഓരോന്നും കണ്ടും ഫോട്ടോയെടുത്തും ഞങള്‍ വീണ്ടും നടന്നു. ഏറ്റവും അവസാന ലക്ഷ്യമായ ഇലഞ്ഞി പാറ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിലേക്ക്. എന്നാല്‍ നടന്നു നടന്നു പട്ടിയായതല്ലാതെ ലകഷ്യ സ്ഥാനം കാണുന്നില്ല. പലപ്പോളും ഞാന്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി " വാടാ തിരിച്ചു പോകാം, നിങ്ങള്‍ പോയി വാ ഞാന്‍ ഇവിടെ ഉണ്ടാകും " എന്നെക്കെ , എന്നാല്‍ അത്രയും ദൂരം നടന്നിട്ട് തിരിച്ചു പോരാന്‍ ആരും തയ്യാറായില്ല .
ഇടയ്ക്കിടെ ചിലര്‍ മടങ്ങി വരുന്നുണ്ടാര്‍ന്നു ..... ആദ്യത്തെ ആളുകളോട് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു പത്തു മിനിറ്റ് നടന്നാല്‍ മതി .... പത്തു മിനിട്ട് കഴിഞ്ഞു അടുത്ത ടീം വരുന്നു അവരും പറഞ്ഞു പത്തുമിനിട്ടു അങ്ങനെ പത്തു മിനിട്ടുകള്‍ കുറെ കഴിഞ്ഞു . വെറും പത്തു മിനിട്ട് കൊണ്ട് അവിടെ നടന്നെത്താം എന്ന് അവരില്‍ നിന്നും കേട്ടപ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി. ക്ഷീണമെല്ലാം മറന്നു ഞങ്ങള്‍ വീണ്ടും മല കയറി. അങ്ങിനെ ഒടുവില്‍ ഞങള്‍ ആ കാട്ടിനുള്ളിലെ സ്വര്‍ഗ്ഗലോകത്ത് എത്തി ചേര്‍ന്നു. നല്ല മഴപെയ്താല്‍ മാത്രമേ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ ഭംഗി മുഴുവനായി ആസ്വദിക്കാന്‍ കഴിയൂ. എന്നാല്‍ മഴയത്ത് കാടിലൂടെയുള്ള യാത്ര ദുഷ്കരവുമാണ്.
മരോട്ടിച്ചാല്‍ വെള്ളചാട്ടങ്ങളില്‍ ഏറ്റവും വലുതും മനോഹരവും ആണ് ഇലഞ്ഞിപ്പാറ വെള്ളച്ചാട്ടം. വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനെ പല ആങ്കിളിലും കാണാന്‍ പ്രകൃതി തന്നെ അവിടെ സൌകര്യം ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അതിനടുത്തു തന്നെ അതെ ഉയരത്തില്‍ ഉള്ള മറ്റൊരു സ്ഥലം ഉണ്ടായിരുന്നു, ഞങ്ങള്‍ അതിനു മുകളില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ ആണ് ആ കുത്തിന്റെ ശരിക്കുമുള്ള രൂപം മനസ്സിലായത്......
വിശ്രമത്തിന് ശേഷം ഞങ്ങള്‍ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനു മുകളില്‍ കയറി ഏറ്റവും അടുത്തുകണ്ട നീരൊഴുക്കില്‍ എല്ലാം മറന്നു മുങ്ങി കിടന്നു. എന്തോ നേടിയ പ്രതീതിയായിരുന്നു മനസ്സില്‍. മൂന്നു മണിക്കൂര്‍ നീണ്ട യാത്രയുടെ ക്ഷീണം മുഴുവന്‍ കഴുകിക്കളഞ്ഞു, കുറെ നേരം വെള്ളത്തില്‍ മുങ്ങിക്കിടന്നു.
ഒരു മണിക്കൂര്‍ കൊണ്ട് ഞങള്‍ കാട്ടിനിന്നും നിന്നും പുറം ലോകത്തെത്തി. യാത്ര തുടര്‍ന്നു. എന്നാല്‍ കഷ്ടകാലം തുടങ്ങിയത് അതിനു ശേഷം ആണ്. അധികം വൈകാതെ തന്നെ ഒരു ബൈക്കിന്റെ ചെയിന്‍ അങ്ങ് പൊട്ടി, നന്നാക്കാന്‍ വല്ല കടയുമുണ്ടോ എന്നറിയാന്‍ ഞങ്ങള്‍ ഓടി നടന്നു. ഒന്നും അങ്ങ് ശരിയായില്ല, അവസാനം തള്ളാന്‍ തീരുമാനിച്ചു , കുറച്ചു ചെന്നപ്പോള്‍ നല്ലവരായ നാട്ടുകാര്‍ സഹായ വാക്താനവുമായെത്തി, അവര്‍ ഒരാളെ വിളിച്ചു ചെയിന്‍ ശരിയാക്കി തന്നു.അങ്ങനെ എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി പറഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ തിരിച്ചു വാഹനങ്ങളുടെ പുകയും മറ്റു മാലിന്യങ്ങള്‍ക്കും നടുവിലേക്ക് ....
